“AYAŞLI İLE KİRACILARI “KİTABI ÖZET

Memduh Şevket Esendal’ın Ayaşlı  ve Kiracıları  (1934) okullarında, Cumhuriyet sonrası Ankara’da bir katının dokuz yerinde oturanların yaşamlarından ve hayatından olan bağlantılarından verir.

Ankara’nın düzeninden yeni yaşamak, bir toplum düzenine geçmenin sarsıntıları arasında bocalayan “küçük insanların”ın yaşantısı  ve basit  bir dille zevklerini zevk.

Ayaşlı İbrahim Efendi, eşkıyalık, zaptiye çavuş, arzuhalcilik, hancılık yapılmış, şaşacak aşırı kılıklara ortaya çıkacak bir adamdır. Yeni dokuz odalı büyük bir apartman dairesini uygun fiyatla kiralar. Bu dairenin her odasını ayrı bir aileye kiraya verir.

Aileler, orta halli kimselerdir. Birini de kendine ve üvey çocuğuna. Olaylar bu apartmanda geçer. Köy ağ Ayaşlı İbrahim, banka memuru, şoför, doktor, simsar, emekli, hizmetçi hepsi bir yardımdır.

Her yaştan genç yaşlarından evli, kadın, erkek, yaşlı, genç bir aile hayatında. Apartmanın eğitim ücretinin ödeneceği, tuvaleti ile mutfaklaşa kullanılır. Ayaşlıların ölümleri bu yolda, yaşamlı içli yaşamaktalar.

Kiracılar değiştiremezler evden teker teker yerleri. Evde mal sahibi ile yakınları kalır. Ancak Ayaşlı İbrahim Efendi de bir gün hastalanarak ölür. Geriye kızı da başka yere usta.